سیلندرهای استیلن

معرفی گاز استیلن

گاز استیلن، یا اتین کوچکترین عضو خانواده آلكین های هیدروکربنی است که از دو اتم هیدروژن و دو اتم کربن که با هم پیوند سه گانه دارند ساخته شده است. به خاطر وجود این پیوند سه گانه، استیلن جزو مواد شیمیایی اشباع نشده شناخته می شود.

گاز استیلن، گازی بیرنگ و در دمای معمولی و فشار به شدت آتشگیر و با بویی شبیه بوی سیر می‌باشد. این گاز در سال 1836 توسط ادموند داوی کشف شد. در هوا به شدت و با شعلهای درخشان می‌سوزد. مخلوط گاز استیلن و هوا بسیار منفجر شونده است. بنابراین آن را به صورت محلول در استون و به همراه مواد متخلخل ذخیره و حمل میكنند.

استیلن در اثر احتراق با اکسیژن، شعله ای تولید می کند که بیشتر از 3300 درجه سانتی گراد حرارت دارد. این گاز به صورت تجارتی در کپسول‌های زرد همراه استون عرضه می شود و در تولید لامپ‌های استیلن یا کاربید استفاده می شود که قبلا در معادن مورد استفاده قرار می گرفت. برای کربنیزه کردن فولاد هم از استیلن استفاده می شود.

عمده ترین ماده خام برای تولید استیلن ، کربنات کلسیم (سنگ آهک) و زغال سنگ می باشد. کربنات کلسیم را ابتدا با حرارت دادن به اکسید کلسیم تبدیل کرده و زغال سنگ را هم به زغال کک تبدیل می کنند. سپس اکسید کلسیم و کک باهم واکنش داده و منوکسید کربن و کاربید کلسیم تولید می کند. با اضافه کردن آب به کاربید کلسیم استیلن و هیدروکسید کلسیم تولید می شود. استیلن را همچنین می توان از سوختن ناقص متان با اکسیژن و یا از کراکینگ هیدروکربن‌ها تولید کرد.

سیلندر استیلن

سیلندر استیلن حاوی توده متخلخل و حلال برای استیلن به همراه شیر و سایر لوازم جانبی متصل به سیلندر می باشد.
گاز استیلن بر خلاف بسیاری از گازهای صنعتی دیگر باید در یک حلال حل شود. این حلال در اغلب مواقع استون می باشد. حل کردن آن در استون جهت ذخیره سازی موثر، عملكرد استیلن و انتقال ایمن سیلندر ضروری است. این حل کردن برای پایداری گاز و جلوگیری از واکنش آن با گاز اکسیژن ضروری است.
به همین دلیل با استون ترکیب می شود تا فشار را کاهش دهد. استون قابلیت خوبی برای حل کردن مقدار زیادی گاز استیلن دارد. به عنوان مثال یک لیتر استون می تواند 250 لیتر استیلن را در خود حل کند.

سیلندر استیلن نوع خاص و ویژه ای از سیلندرهایی است که برای ذخیره و انتقال استفاده می شود. درون کپسول کاملا از یک ماده مشبک پر شده از جنس کلسیم-سیلیكات که با استون اشباع می شود. نباید هیچ فضای خالی در سیلندر وجود داشت باشد. این مواد پر کننده به خنک کردن داخل سیلندر و جلوگیری از تجزیه حرارتی کمک می کند. این مواد متخلخل هر گونه افزایش فشاری را که به مرور زمان ممكن است در سیلندر ایجاد شود خنثی می کند. جلوگیری از افزایش فشار درون کپسول استیلن تمرکز اصلی سازنده و کاربر است. بدنه کپسول همانند دیگر کپسول ها از فولاد ساخته شده است.

توده متخلخل: ماده تک یا چند جزئی که درون پوسته سیلندر وارد شده یا در آن تشكیل می شود و به واسطه خلل و فرج آن، جذب حلال/ محلول استیلن در آن امكان پذیر است.

حلال: مایعی که توسط توده متخلخل جذب شده و قابلیت انحلال و آزادسازی استیلن را دارا می باشد.

بازرسی‌های دوره‌ای

هر سیلندری که دوره بازرسی آن سپری شده باشد، بازرسی دوره‌ای می شود. بعد از آن تاریخ سیلندر نباید با استیلن پر شود. بازه زمانی بازرسی‌های دوره‌ای باید به صورت منظم حداکثر 2 ساله باشد.
توصيه: بازرسی دوره ای سیلندرهای استیلن که جدیداً با توده متخلخل پرشده اند، زودتر انجام شود. بازه های بازرسی دوره ای مطابق زیر توصیه می شود:
الف- توده متخلخل غیر یكپارچه : 2 سال؛
ب- توده متخلخل یكپارچه : 3 سال؛

پس از اولین بازرسی دوره ای براساس هر یک از موارد الف یا ب، بازه بازرسی دوره ای منظم، حداکثر 2 ساله باشد.
در صورتی که سیلندری در شرایط طبیعی استفاده شود و هیچگونه شرایط غیرطبیعی و سوء استفاده آمیزی که سیلندر را‌ناایمن نماید، وجود نداشته باشد، هیچگونه الزام عمومی برای استفاده کننده به منظور برگشت سیلندر گاز قبل از مصرف محتوایات حتی با سپری شدن بازه زمانی، وجود ندارد.

بعضی از سازندگان توده متخلخل، سیلندرهای استیلن حاوی توده متخلخل یكپارچه را به درپوش های چوبی مجهز می کنند که بخش یكپارچه ای از توده متخلخل را تشكیل می‌دهد. این درپوش ها که در زیر فیلتر گلویی یا توری قرار می گیرند، به منظور بازرسی چشمی باید دست نخورده باقی بمانند مشروط بر اینكه درپوش چوبی در موقعیت صحیح با توجه به محدوده مجازی که برای اندازه فاصله بین توده متخلخل و پوسته مطابق با دستورالعمل سازنده در نظر گرفته، قرارداشته باشد. در صورتی که در بازرسی قبلی، درپوش چوبی دستكاری شده یا اشتباهاً برداشته شده باشد، این درپوش باید مطابق با دستورالعمل های سازنده توده متخلخل جاگذاری شود.